Parabellum. Horyzont zdarzeń - Remigiusz Mróz

Cześć!

To nie była miłość od pierwszego wejrzenia (przeczytania). Pierwsza część Parabellum - Prędkość ucieczki, owszem była ciekawa, ale brakowało mi czegoś. Nie zachwyciłam się i nie rozumiałam do końca zachwytów nad prozą Mroza. Jednak zakończenie było na tyle ciekawe, że chciałam się dowiedzieć co będzie dalej. I sięgnęłam, choć z pewną ostrożnością, po tom drugi. I już wiem. Wiem za co czytelnicy tak uwielbiają tego autora.

Śledzimy dalsze losy bohaterów znanych z pierwszego tomu. Staszek z Marią próbują przedostać się do Francji, do rodziny dziewczyny. Jest to o tyle problematyczne, że wypuszczono za nimi list gończy. Bronek wraz z ekipą rusza do Baranowicz, by odnaleźć swą niedoszłą żonę, Anielę. Ich podróż nieco się... skomplikuje, gdy  dostaną się w ręce czerwonoarmistów. Kapitan Obelt trafia do oflagu. Jednak jego prześladowca nie zamierza odpuścić i zostawić dzielnego Polaka w spokoju. Jeśli chodzi zaś o Holzera to wreszcie poznajemy jego tożsamość. Okazuje się, że z niezłej rodzinki się wywodzi. Zaś Leitner zostaje zdegradowany i przeniesiony do innego oddziału. Chce jednak za wszelką cenę dopaść Holzera, Staszka i Marię.

Nie wiem czego brakowało mi w pierwszej części, ale tej nie mogę wiele zarzucić, poza niewielkimi drobiazgami. Jest akcja, bohaterowie stają się bardziej pełnokrwiści (głównie Staszek), dzieje się wiele, więc trudno w ogóle oderwać się na dłużej od lektury. Najgorsze jest to, że pomimo, iż książka ma fikcyjnych bohaterów, to jednak takie rzeczy, jak te opisane w książce naprawdę się zdarzały. Nie mogę pojąć jak człowiek mógł wyrządzić drugiemu człowiekowi taką krzywdę? Jak można traktować innych gorzej jak zwierzęta? No jak??

Remigiusz Mróz urzekł mnie swoją powieścią. Tylko znów zostawił mnie z zasadniczym pytaniem: co było dalej?? Czekam z niecierpliwością na trzeci tom. A w międzyczasie zabiorę się za inne książki Mroza. Może Kasacja na początek? A pan, panie Autorze niech pisze trzecią część. Bardzo pana proszę :)