Panie z Cranford - Elizabeth Gaskell

Cześć!

Czytam teraz Dzikowy skarb Bunscha, ale mimo, że jest ciekawy troszkę mozolnie mi to idzie :) Jako przerywnik zabrałam się za Panie z Cranford Elizabeth Gaskell. Wcześniej czytałam jej autorstwa Żony i córki oraz Północ i Południe.

Powieść opowiada o życiu w małym angielskim miasteczku, gdzie prym wiodą panie, ponieważ mężczyźni często są nieobecni czy to pozostawiając swoje żony wdowami czy służąc wojsku w innych miejscach. Bardzo przestrzegane są zasady dobrego wychowania oraz podział klasowy. Mimo, że elity miasteczka też tak naprawdę nie mają środków na wystawne życie i muszą wieść raczej skromny żywot, jest to ukrywane. Wystawne życie jest "wulgarną ostentacją", zaś mężczyzna "tak zawadza w domu". Społeczność miasteczka żyje w myśl starych zasad, jakby nie dostrzegając, że świat wokół nich się zmienia i pędzi do przodu. Jest to taka spokojna enklawa, gdzie życie toczy się powoli. 

Urocza i dowcipna. Te dwa słowa doskonale obrazują tę powiastkę. Autorka w zabawny sposób piętnuje przywary dam mających pretensje do wysokiego stanu społecznego. Pokazuje jednak również, że są to osoby w gruncie rzeczy poczciwe, nie zostawiające przyjaciół w potrzebie. Jak wcześniej wspomniałam, akcja toczy się powoli, nie ma jakichś punktów zwrotnych. Nie przeszkadza to jednak w odbiorze książki. Czyta się ją szybko i z prawdziwą przyjemnością. Zwłaszcza, że narratorka, mimo, że przyjmuje zasady panujące w Cranford robi to z przymrużeniem oka i z dużym poczuciem humoru. Polecam :)