Szukając Noel - Richard Paul Evans

Cześć!

Mój pociąg do świątecznych historii osiągnął chyba kulminację :) Pewnie wielu (a raczej wiele) z Was zna prozę Richarda Paula Evansa. Przeczytałam do tej pory trzy jego książki (o dwóch możecie poczytać tu i tu) i właśnie do tej kolekcji doszła czwarta. 

Szukając Noel to historia młodego chłopaka Marka, który niedawno stracił matkę, rzuciła go narzeczona, a na dodatek musiał zrezygnować ze studiów z powodów finansowych. Do tego wszystkiego stosunki z ojcem nigdy nie układały mu się najlepiej. Wszystkie te wydarzenia mocno obciążyły Marka. Tak bardzo, że zaczyna myśleć o samobójstwie. Jednak niezbadane są wyroki Boskie :) W wyniku zbiegu okoliczności chłopak trafia do małej kawiarenki, gdzie poznaje Macy. Dziewczyna stara się go pocieszyć i dodać mu otuchy. To zdarzenie staje się początkiem pięknej przyjaźni, która szybko przekształca się w coś więcej. Okazuje się, że Macy ma za sobą bardzo trudne i bolesne doświadczenia. W dzieciństwie została adoptowana przez niezbyt sympatyczną rodzinę i rozdzielona z młodszą siostrą. Teraz, kilkanaście lat później, Macy chciałaby odnaleźć siostrę. Jest to tym trudniejsze, że dziewczyna nawet nie pamięta jej imienia, a jej akta zostały utajnione. 

Evans jest znany z tego, że pisze ciepłe, nieco ckliwe nawet (choć wolę określenie wzruszające), ale przepełnione wiarą, nadzieją i miłością książki. Nie inaczej było tym razem. Oto mamy dwójkę młodych ludzi z ciężkim bagażem życiowych doświadczeń. Mimo niewesołej przeszłości potrafią stworzyć dla siebie lepszą przyszłość. Evans zwraca uwagę na to, że aby osiągnąć szczęście i pogodzić się z sobą należy także przebaczyć i pogodzić się z innymi. Być może ich motywacje były inne, niż te, które zakładaliśmy? 

Autor porusza także problem opieki społecznej nad dziećmi, a raczej jej nieudolności. Jak można wytłumaczyć rozdzielenie rodzeństwa tym, że starsza siostra zbyt mocno opiekuje się młodszą? Albo oddanie dziecka takim ludziom jak Hummelowie? To ważny problem i należałoby się nad nim pochylić. 

Jak wspomniałam wcześniej Evans kładzie nacisk na przebaczenie innym. To bardzo ważny aspekt, zwłaszcza w kontekście zbliżających się Świąt. Zwraca nam także uwagę, że na świecie żyje naprawdę wielu dobrych ludzi :) Przyznaję, że w niektórych momentach łezka zakręciła mi się w oku (ale ja mam oczy w mokrym miejscu, dlatego nie znoszę z zasady melodramatów :D). Pomimo pewnej przewidywalności i słodkiej otoczki Szukając Noel czytało się bardzo szybko i przyjemnie. W większych dawkach Evans mógłby spowodować niestrawność, ale raz na jakiś czas może stanowić przyjemny przerywnik w lekturze innych książek. A przed Świętami sprawdza się wręcz idealnie :)