Imperium ognia - Sabaa Tahir

Cześć!

Wreszcie zabrałam się po długo odkładaną książkę Saby (tak to się odmienia?) Tahir Imperium ognia. Zanim jeszcze dostałam tę książkę byłam na nią nakręcona, a powodem były entuzjastyczne recenzje. Później pojawiły się te nieco mniej entuzjastyczne i moja chęć do poznania tej książki nieco osłabła. Ale w końcu stwierdziłam, że nadeszła pora, aby wyrobić sobie własną opinię :)

Scholarzy to podbity przez Wojan lud żyjący w ucisku, na marginesie społeczeństwa. Kiedyś byli potężni, ale to już zamierzchłe czasy. Teraz nie mają prawie żadnych praw o dostępie do edukacji nie wspominając. Rodzina Lai zostaje wymordowana, zostaje jej tylko brat, który został oskarżony o kolaborację z ruchem oporu i wysłany do więzienia. Dziewczyna zwraca się do rewolucjonistów z prośbą o pomoc. Uzyskuje obietnicę uwolnienia brata, ale pod pewnymi warunkami. Ma przeniknąć jako niewolnica do Czarnego Klifu - złowrogiego miejsca, gdzie kształcą się Maski, bezlitośni wojownicy strzegący Imperium. To tutaj jej los skrzyżuje się z losem aspiranta Veturiusa - niezwykle zdolnego młodego mężczyzny, który jednak nie chce być sprowadzony do roli maszyny do zabijania. Sytuacja komplikuje się, gdy okazuje się, że nadszedł, przepowiedziany przed pięciuset laty, czas Prób, który ma wyłonić nowego Imperatora. Jak potoczą się losy dwojga młodych ludzi na tle tak brutalnych wydarzeń? Czy uda im się uniknąć przeznaczonych im ról?

Powieść ma dwóch narratorów. Historię poznajemy naprzemiennie z punktu widzenia Lai i Eliasa Veturiusa. Daje to ciekawy efekt, dzięki któremu możemy zobaczyć sytuację z dwóch całkowicie różnych perspektyw. A dzieje się sporo. Elias razem z trójką innych masek (w tym ze swoją przyjaciółką Heleną) zostaje wybrany do Prób, gdzie musi zmierzyć się ze swoimi największymi lękami. Nie spodziewa się, że droga ku wolności będzie tak bolesna, że podczas niej będzie musiał walczyć o swoje człowieczeństwo. Eliasa łatwo polubić. Jego matka jest zimna i okrutna, on zaś jest jej przeciwieństwem. Ceni przyjaźń, nie lubi przelewać niepotrzebnie krwi, czuje odrazę do systemu, w jakim był kształcony. Ma ducha buntownika. Z kolei Laia na początku strasznie mnie irytowała swoim ciągłym o jak się boje, to dla Darina... Później natomiast fajnie było oglądać jej przemianę, choć następowała ona dopiero pod koniec powieści. Ciekawą i skomplikowaną postacią była też Helena. Był moment kiedy jej nie lubiłam, ale ... w sumie to tak została wychowana, a poza tym chroniła na ile mogła tych, na których jej zależało. Mam nadzieję, że jej watek w następnych tomach rozwinie się w dobrym kierunku, choć na pewno będzie to trudne zważywszy na jej położenie. Na plus zaliczam więc niejednoznaczne i dynamiczne postacie.

Sama historia była ciekawa, czytało się ją szybko i dość płynnie. Jednak drażniło mnie parę kwestii. Po pierwsze to naiwność Lai. Ruch oporu wysłał ją bez przygotowania w paszczę lwa. A ona była taka niedoświadczona i popełniała takie głupie błędy czasem. Aż miało się ochotę nią potrząsnąć. Poza tym, jak wspomniałam na początku jej charakter do mnie nie przemówił. Poza tym mam wrażenie, że w bohaterach strasznie buzowały...hormony :) Kto czytał to chyba będzie wiedział o co chodzi :) No cóż, ta pozycja jest skierowana raczej do nieco młodszych czytelników, więc to może dlatego? :)

Niemniej zaciekawiły mnie przygody bohaterów i intrygują mnie ich dalsze losy. A zapowiada się, że będzie się działo :) Mam nadzieję, że Elias zyska wreszcie to o czym od tak dawna marzył. Mam pewne podejrzenia, choć już raz udało się autorce mnie zaskoczyć, więc kto wie, w jakim kierunku potoczy się ta historia. W każdym razie Imperium ognia nie jest wybitnym fantasy, ale czyta się przyjemnie, z zaciekawieniem. Momentami naprawdę niecierpliwie przewracałam strony, aby dowiedzieć się co było dalej, jak bohaterowie wybrną z opresji.