Ostatnia arystokratka - Evžen Boček

Cześć!

Od dawna chodziła za mną książka Evžena Bočka Ostatnia arystokratka. Naczytałam się o niej jaka to jest zabawna, rzuciłam okiem na fabułę i też wydała mi się interesująca. Nie dostałam jej niestety w bibliotece, więc w końcu zakupiłam ją w księgarni internetowej. Przyszła, a ja odłożyłam ją na półkę, gdzie czekała, aż dopadnie mnie czas, gdy będę potrzebowała lekkiej lektury.

Fabuła przedstawia się mniej więcej tak, że pewna amerykańska rodzina, wywodząca się z czeskiej arystokracji dostaje wiadomość, że ich rodowy majątek - zamek Kostka w Czechach - po latach zostaje im zwrócony. Kostkowie postanawiają przeprowadzić się do czeskiego majątku. Już przed wyjazdem zaczynają ściągać na siebie kłopoty. A to dopiero początek ich perypetii :) Na zamku zastają także dotychczasowych pracowników, którzy są dość osobliwi... :) Józef jest wiecznie narzekającym kasztelanem, który nie znosi hałasu, techniki i turystów. Ogrodnik jest nieuleczalnym hipochondrykiem i niewyżytym muzykiem, zaś kucharka, pani Cicha, lubi sobie czasem golnąć, oczywiście swojej sławnej orzechówki :) Sama rodzina Kostków jest równie zwariowana, a najnormalniejszą osobą jest młodziutka Maria, która jest jednocześnie naszą narratorką. To za jej przyczyną poznajemy sytuację, w jakiej się znaleźli - arystokratyczny ród na skraju bankructwa. Okazuje się, że jednak ich sytuacja nie jest taka najgorsza, bo i inni arystokraci bywają w podobnych (lub gorszych) opałach. oczywiście oprócz księcia Schwarzenberga :) 

Pomimo, że sytuacja Kostków jest opłakana i powinniśmy im współczuć to ich przygody wywołują uśmiech na twarzy :) Po pierwsze cała galeria osobliwych postaci, począwszy od hrabiego kostki na młodej Denisce kończąc tworzą tak barwną i zwariowaną mozaikę, że trudno przejść obok nich obojętnie. Poza tym ich próby przyciągnięcia turystów, a tym samym wyjścia z kłopotliwej (oględnie mówiąc) sytuacji finansowej są dość oryginalne i nowatorskie :) Pokój Erotyczny czy historie o duchach to tylko niektóre z nich. Jak wcześniej wspomniałam jedyną osobą o zdrowym rozsądku jest tu niewątpliwie Maria, którą szalenie polubiłam i jej kibicowałam. Oj, nie miała dziewczyna łatwego życia w otoczeniu takiej rodzinki. Wszystko jednak jest opowiedziane z niesamowitym humorem, który niejednokrotnie wywołuje uśmiech na twarzy. Scena, gdy hrabia Kostka uczy się jeździć konno jest świetna :) Bardzo chętnie sięgnę po następną część, aby dowiedzieć się czy plan Milady się uda i zamek Kostka stanie się naprawdę dochodową atrakcją turystyczną w regionie :) Całość przypomina mi trochę Zdobywam zamek Dodie Smith. Tu i tu mamy rodzinę mieszkającą w zamku, ale o kiepskiej kondycji finansowej, a narratorką jest młoda dziewczyna. Jednak autorzy położyli nacisk na inne aspekty. Polecam tę lekką i zabawną powieść w ramach relaksu oraz na poprawę humoru.